Beti gelditzen da zerbait

botilak, zapatez beteriko zelaiak

zure oinak ohearen barrenean

Nafarroako elurrak bezain zuriak

zapiak estazioetan, etsaiak

hegaztiek orenen atalik sotilena

antzezten dute

koartza gorrien ahuena: lumak

kaleen bakardadea ere hor dago

etsipen zukutua zure begietan

eta malkoak

gorrotatu beharra dago

gorrotoa bait da gure altxorrik

ezkutuena

zuhaitz gorak inguruetan

lagun joanen eskolta baten antzera

zapi arrotzenez estalia

egunaren hozpela pauso ttipiz

hurbiltzen delarik

koartza erietako bat bailitzan

eta begi errukiorrez begiratu

gero irrifarreak entzun dira

 

© Iñigo Aranbarri


susa-literatura.com