Talde desberdinetako kantaria eta letragilea izan da, eta egun bakarlari gisa dihardu. Poesiaz gainera kronika landu du (Plastikozko loreak Erregearentzat) nobela (Non dago Stalin?, Hezur gabeko hilak), eta ipuinak (Emakume biboteduna, Gasteizko hondartzak).

Obra poetikoa
ANFETAMIŅA. Susa, 1983
LIKANTROPO. Susa, 1985
NARRAZTIEN MINTZOA. Susa, 1988

«Maitasuna baino gorrotoa du balore, eta gorputzarekin batera transfiguratzen zaio espiritua, amoral bihurtzen da, indibidualtasuna aldarrikatzen du. Baina paradoxa bada ere, otsoen anaia egiten da. Pudore handi bat dago Xabier Montoiaren poesiaren funtsean».

(Koldo Izagirreren sarreratik)