(Getaria, 1948) Magisteritza eta literatura ikasketak egina da, eta hainbat aldizkaritan argitaratu izan ditu bere artikuluak. New Yorken bizi izan zen, eta Nikaraguako iraultza sandinistan jardun zuen irakaskuntzan, gaur egun Euskal Herrian lanbide duen alorra.

Obra poetikoa
POEMA BILDUMA. Irakur Saila, 1971
HITZ NAHASTUAK. Irrisko Sorta. Zugaza, 1977
NERE PARADISUETAN. Ediciones Vascas, 1979
GEROAREN AURPEGIA (1967-1997). EHU-UPV, 2000

«Gure poesia modernoan, emakumea aberriaren motiboetarik bat baino ez zen izan, apologetika batean geunden. Ez da harritzekoa, beraz, Amaia Lasak "a e i o u berri bat" asmatu nahi izana, bere lehen poema liburuan dioen bezala. Ezerk ez zion balio, artean egindakotik. Dena zeukan zerotik eraiki beharra. Zentzu horretan, Amaia Lasaren poesia fundazionala da, gerora garatu den emakumezkoen literatura baten aldarria, laudorio faltsu guztien dekoratua suntsitzeko behar zen aurreneko mailukada. Bera da gure literaturaren lehen emakumea, berak dakarrelako lehenengoz emakumea gure letretara».

(Koldo Izagirreren sarreratik)