AMODIO BEROAK [1]

Zortzikoan

 

        Idazkera, Izkera ta eraikera, Iztuetarenak. Dantza eresien liburuko bertsoetan, askotan irtetzen da «txatxantxo» itza. Aita Santiago Onaindiak, au ta urrengo olerkia, euskerak daukan maite-miñezko eun olerki onenetan, sartzen ditu.

 

        1

Amodio beroak

guztiz arrigarri,

nere biotza dauka

estu eta larri:

adirazo naiean

argi eta garbi,

nere sentimentuak

dama eder bati.

 

        2

Biotz biotz nereko

txantxantxo argia,

esango dizut nere

barrungo barria:

gaztetan izandu naiz

arras jostatia,

bañan naitasunaren

guztiz beldurtia.

 

        3

Amodiozko su gar

portitzen igesi,

oraindaño, maitea,

izandu naiz bizi:

bañan zure itxurak

zain odol ta guzi,

arras beti betiko

biotza dit josi.

 

        4

Nere maite maitea,

ustez ustekabe,

betiko egin zaizkit

biotzaren jabe:

iltze gogorraz ondo

loturik alere

nere korde guztiak

geroztikan daude.

 

        5

(Ikusi) albazentza

jarririk begira

nere biotz gaixoan

dagoen erida:

batean bazterrera

bestean erdira,

gorputz guztian dabil

jira eta bira.

 

        6

Egunaz ere bai, ta

gauaz asko aldiz,

nere odolak pill pill

irakiten dabiltz:

ixuriko nituzke

ala bear balitz,

maite zaituralako

biotzetik anitz.

 

        7

Aingeru gazte eder

goixo eta piña,

zu maitatutzeko da

beti nere griña:

sendatu albazentza

nik daukadan miña,

nere biotz gaixoak

a zer atsegiña!

 

        8

Maite maitagarria

zugana begira,

nere biotz biguña

urtutzen ari da:

egun oetan guztiz

estu ta larri da,

azal uts biurturik

neketan jarri da.

 

        9

Biotz biotz nereko

maitati maitea,

nere pena andiaz

urriki zaitea:

zure eskuan dago

nere izatea,

indazu osasuna

ta atsegin betea.

 

        10

Nere maite polita

iñolaz albada,

ez nazazula arren

penaturik laga:

zu maitatzeagatik

ala bear bada,

bizia utziko det

orain bereala.

 

        11

Galdu arren bizia

sekula betiko,

amodioa ezdit

iñork erekiko:

zu maitatu bage nik

ez nuke etsiko,

biotzaren mamitik

etzaitut utziko.

 

        12

Ezur ta mami oso

zain odol ta guzi,

maite zaitut maitea

ez alere gutxi:

naitasun bero oni

ez aterik itxi,

zure albo gozoan

nai nuke nik bizi.

 

        [1] Amodioak lotua daukan galai gazte lirain batek, biotzaren erdi erdiko mamitik txit asko nai dion dama eder bati biraltzen diozkan itzneurtuak.

 

 

© Juan Ignazio Iztueta

 

 

"Iztueta'ren olerkiak" orrialde nagusia


susa-literatura.com