AI, AU KONSUELOA

 

        Idazkera, izkuntza ta erak, Iztuetarenak.

 

          1

Ai, au konsueloa

dadukat nerekin

arkitzen naizalako

lagun prestuakin;

maitatzen ditudana

badakite berdin,

onara etorria

ez det batere miñ.

 

          2

Magdalena izanik

ain santa aundia,

toki onean zuen

autatu aulkia;

beraren zorionaz

gaitean balia,

ondratzen degularik

gaur Errenteria.

 

          3

Egia esan gabe

ez nezake utzi;

gende prestua da txit

Renterian bizi;

alkatea koplatu

nai det lendabizi

goi-gora altzatzea

berak du merezi.

 

          4

Gipuzkoa oi dabill

beti onen billa

ezaguturik dala

txit gizon abilla;

beraren serbitzari

on izan dedilla,

aspaldi igaro zan

berri au Madrilla.

 

          5

Badakigu txit gizon

maitatia dala;

igaz Diputadu zan

aurten ere ala;

jakintsuna da eta

txit kolko-zabala,

Jaunak urte askoan

konserba dezala.

 

          6

Egokia dalako

auturik daukate

Errenterian bera

Juez ta Alkate;

gañera Terzio-en

dago komandante;

luzaro bizitzea

ez du iñork kalte.

 

          7

Egiteko guziai

aldebat utzita

gustora bear degu

gaur entzun musika:

dama eder batekin

dantzan asi eta

ikusi nai nuke nik

emen Sasi (eta) [¿Arrieta?]

 

 

© Juan Ignazio Iztueta

 

 

"Iztueta'ren olerkiak" orrialde nagusia


susa-literatura.com