1891 Iurreta
Antza
An.
1
Sinist gentzake dala guztiya
Iduripen bat bizitza,
Zeina inola ezin liteken
Inor egiyazki mintza.
Lan bearrian arkitzen danak
Zeruti oi du agintza,
Estalirikan dagon landare
Ark duben bezela intza.
2
Gure bizitzak iduritzen du
Dala urrezko baratza,
Ala litzake kendu ezkero
Lan egin bear garratza,
Egunak nola oi du berekin
Lagungarritzat arratza?
Bizitz gureak ere ala du
Zuzengarrizko ardatza.
3
Bizieraren luze laburra
Ezin liteke neurtu,
Bada askotan jakintsuenak
Ditu lan onek bigurtu,
Gure iduri txoro guztiyak
Oi dira amets biurtu,
Jela gogorra oi dan bezela
Aize epelakin urtu.
4
Zergatik gera gure bizitze
Maitearekin jostatzen,
Eta zergatik jarritzen gera
Gauzik onena jokatzen?
Makurtzen gera asten danean
Indarra zerbait ukatzen,
Ikusirikan nola dijuan
Arnase ona bukatzen.
5
Gure emengo biziera da
Bestearekiko utsa,
Betikotasun ederrarekin
Ote niteke ni kutsa?
Azaltzen zaigu oso ilunki
Eriotzaren bizutza,
Gorputz il ura biur dediyen
Lendik esan bezela antza.