1855 Urruña

Eman nahiz higuintza...

Jean Martin Hiribarren "Laurent Daguerre"

                1

Eman nahiz higuintza hordi emazten

Alzetan ikusien hemen naiz hasten,

      Minez erraten,

Gordetzen diren behin xirrixt egiten,

      Berak egoten

Hats gaxtoak dioteno usain ematen.

                2

Luzatzen dire gero, khaldak errotuz,

Ezin utzi gathilu husturik gustuz,

      Dira nausituz,

Kanpo ibiltzen laster, barne gorituz,

      Guti oroituz,

Nihor trufa diteken hekin mandatuz.

                3

Ostalerak badaki zer duten nahi,

Zoinpean dakharkete galderen baki,

      Anpoila mihi,

Haren bethetze sari, xakhuan bihi,

      Ez beldur lohi,

Eginik ere atzo uriz zer nahi.

                4

Nihor bada lekhuko hekin sartzean,

Ez dire enganatzen ttup galdetzean,

      Pinta deitzean,

Bi erri erakutsiz buru haztean,

      Ezkaratzean,

Berehala iresgai bat ilkhitzean.

                5

Arte guziez dire hausten bidetan,

Trebes utziz bazterrak bere etxetan,

      Haurrak larrutan,

Nihor guti agurtuz gurutzatzetan,

      Agor hirritan,

Ithorik urraizia zintzur lanetan.

                6

Lokharria darite upusurdatik,

Bortz erriak zapata herrestaturik,

      Urin mothotik,

Ile nahasiena buru guzitik,

      Sudur gorritik,

Arraspa eta mukhi ongarrizkotik.

                7

Ez beira alhasetan hekin trenxoinei,

Ez armarioetan zituzten soinei,

      Ezkontzan onei,

Ez diote egiten, bere gizonei,

      Zothinak lanei,

Eltzekari emana den beharrenei.

                8

Ez dire halakoak gizon lagunak,

Ema urruntzaleak ditezken minak,

      Aingeru onak,

Nola baitire andre euskaldunenak,

      Hautatuz denak,

Emazte hori baden ez dakitenak.